We gaan op 29 en 30 Januari 2020 van uit Monto Gordo met 13 personen ( ons wandelclubje ) naar Ronda waar we overnachten. Carlos heeft al een paar appartementen geregeld waar we slapen. De entreekaartes voor de Caminito del Rey zijn ook al geregeld hier moet je wel vroeg bijwezen, er kunnen elke dag maar ongeveer 600 mensen deze voettocht lopen.
De buskaartes vanaf El Chorro naar Ardales terug naar de parkeerplaats waar de auto,s staan, zijn ook al geregeld, geweldig Carlos zoals gewoonlijk.
De volgende dag gaat het naar Ardales waar we de Caminito del Rey gaan lopen wat ons voornaamste doel is.
Wat gegevens over Carlos:
Het onderstaande heb ik van zijn website gehaald.
Ga naar onderstaande link van hem
outdoorsalgarve
Hallo, ik ben
Carlos, inmiddels de 50 gepasseerd en getrouwd met Sonja, samen hebben wij twee
zoons.
Ik ben geboren en getogen
in Portugal, maar ik heb 26 jaar in Nederland gewoond.
Ik heb altijd veel
gesport! Met name op de fiets en hardgelopen, maar ook veel gewandeld.
Door het werk
van mijn vrouw heb ik de kans gekregen om terug te keren naar mijn vaderland.
Ik wil je
graag kennis laten maken met de schoonheid van de omgeving en met de
geschiedenis van de plek waar ik woon:
De Sotavento –
“benedenwinds” – Oost Algarve.
Carlos organiseerd twee x in de week een wandeltocht in de
omgeving van Monto Gordo en langs de kust richting Faro. Wij zijn met hem ook
twee dagen naar Lissabon geweest waar hij geboren is, nog nooit zoveel gezien
in twee dagen met de HSL lijn naar Lissabon ( hier geen problemen met de trein
over de 226 km per uur op sommige stukken, kunnen wij in Nederland nog wat van
leren) en dan met de Hop Hop bus en alle trammetjes van
Lissabon zie je ook. Alle treinkaartjes, Hop Hop Bus Trammetjes,
overnachten alles geregeld door Carlos, je hoefd overal nog maar in te
stappen.
Carlos voor de kluis in het museum van de Nat.Bank |
De wandelclub gaat nieuw geld invoeren |
Als je kennis wilt maken met hem, moet je op
woensdagochtend om 10.00 uur bij de bushalte
links voor Het Hotel Vasco da Gama gaan staan. Op woensdag maakt hij elke keer een wandeling naar Vila Real de Santo Antonio, zo heb ik Carlos ook leren kennen.
Dit is de bushalte waar je moet zijn |
links voor Het Hotel Vasco da Gama gaan staan. Op woensdag maakt hij elke keer een wandeling naar Vila Real de Santo Antonio, zo heb ik Carlos ook leren kennen.
Het Vasco da Gama ligt tegenover Hotel Yellow niet te
missen in Monto Gordo.
Je kan je ook aanmelden via de telefoon 00351 910 417 850
Als je problemen hebt met een of andere instantie (Politie, Ziekenhuis
etc.) kan hij je helpen met vertalen.
Als je een appartement nodig hebt, dat kan hij dat ook voor je
regelen.
Als je van wandelen of fietsen houd etc. kan je je
aansluiten bij een van zijn groepjes.
Carlos is zogezegd een duizendpoot
Laatst nog een leuke wandeling gemaakt met de wandelclub vanaf Tavira
eerst met een boot naar Tavira de Ilha wat voor de kust ligt,
Vanaf hier langs stille uitgestrekte stranden naar het kerkhof van de Ankers gelopen, wist helemaal niet dat er zo,n kerkhof bestond. Maar dit zijn de ankers die de tonijnvissers gebruikten om hun netten op hun plaats te houden.
Hier zie je ook nog hun huisjes waar ze vroeger met wel 3 gezinnen in leefden, veel privacy hadden ze toen niet.
Hoe ze aan zoveel kinderen kwamen weet ik niet.
Hierna ging het met de trein vanaf station Luz weer terug naar Casela waar ik in de trein gestapt ben.
Hier maak je kennis met Carlos en de groep |
Woensdagmiddag om 13.25 uur kun je de vuurtoren beklimmen wees op tijd anders sta je voor een gesloten deur |
Vila Real De Santo Antonio de grensrivier de Rio Guadiana |
Laatst nog een leuke wandeling gemaakt met de wandelclub vanaf Tavira
Ons wandelgroepje voor vandaag |
eerst met een boot naar Tavira de Ilha wat voor de kust ligt,
Carlos koopt kaartjes voor de boot |
Onze boot |
De Hobby van de Kapitein , spenen verzamelen weet wel een leukere hobby |
We gaan picknicken |
Eenzame stranden |
Vanaf hier langs stille uitgestrekte stranden naar het kerkhof van de Ankers gelopen, wist helemaal niet dat er zo,n kerkhof bestond. Maar dit zijn de ankers die de tonijnvissers gebruikten om hun netten op hun plaats te houden.
Kerkhof van de ankers |
Dit soort kerkhoven ken ik wel in Portugal en Spanje |
Hier zie je ook nog hun huisjes waar ze vroeger met wel 3 gezinnen in leefden, veel privacy hadden ze toen niet.
Hier woonden de tonijnvissers vroeger in, achter elke deur 3 gezinnen |
Hoe ze aan zoveel kinderen kwamen weet ik niet.
Hierna ging het met de trein vanaf station Luz weer terug naar Casela waar ik in de trein gestapt ben.